رابطه بين ناهنجاري زانوي پرانتزي با عملكرد و قدرت اندام تحتاني در فوتبالیست های نوجوان

رابطه بين ناهنجاري زانوي پرانتزي با عملكرد و قدرت اندام تحتاني در فوتبالیست های نوجوان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ناهنجاری زانوی پرانتزی با عملكرد و قدرت اندام تحتاني در فوتبالیست­های نوجوان بود.

مواد و روش­ها: برای انجام اين تحقيق 60 فوتباليست نوجوان با میانگین سنی78/0 ±2/15 سال، میانگین وزنی39/3±9/58 کیلوگرم و میانگین قد21/6±166 سانتی­متر انتخاب شدند. براي ارزيابي وضعيت بدني آزمودني­ها از روش كندال و خط شاقول استفاده شد. ناهنجاري زانوي پرانتزي با استفاده از كوليس اندازه­گيري و ثبت شد. همچنین براي بررسي قدرت و عملکرد اندام تحتانی آزمودني­ها از آزمون اسكوات روي يك پا و بدست آوردن حداكثر فاصله، بيشترين فاصله بدست آمده از لي­لي روي يك پا، انجام سه لي­لي متوالي روي يك پا و بدست­آوردن بيشترين فاصله، پرش عمودي و آزمون­تي استفاده شد. برای بررسی اختلاف آزمون­ها در دو گروه تحقیقی از تی­مستقل استفاده شد.

نتایج: با توجه به نتایج بدست آمده از تحقيق حاضر، اختلاف معنی­داری بین دوگروه در اجرای آزمون­ها یافت نشد[پرش عمودی(P=0.005)، اسكوات روي يك پا و بدست آوردن حداكثر فاصله(P=0.019)، بيشترين فاصله بدست آمده از لي­لي روي يك پا (P=0.011)، انجام سه لي­لي متوالي روي يك پا و بدست آوردن بيشترين فاصله (P=0.008) و آزمون تي (P=0.003)].

بحث و نتیجه­گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق نتیجه­گیری می­شود وضعيت بدني در متغيرهاي اجرا در فوتباليست­ها تاثیرگذار بوده و ناهنجاري زانوي پرانتزي مي­تواند باعث تضعيف اجرا گردد.

واژگان­کلیدی: آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی، فوتبال، فوتباليست­های نوجوان، ناهنجاری زانوي پرانتزي يا ضربدري.